“Փաստ”-ի  հյուրն է պատմաբան Գուրգեն Կարապետյանը:

– Պարոն Կարապետյան, այսօր ի՞նչ է կատարվում աշխարհում:

– Արդեն բացահայտորեն երևում է բաժանումը: Իսրայելը մի քանի օր առաջ արդեն սկսեց ցամաքային գործողությունները Սիրիայում, նաև ռմբակոծեց նրա հարավային շրջանները: Սա հիմնականում ուղղված է Պարսկաստանի դեմ: Քանի որ ամեն գնով ցանկանում է Պարսկաստանին քաշել մեծ պատերազմի մեջ:

Թվում էր, թե ամերիկյան վերնախավը պետք է փորձեր ինչ–որ ձևով պահպանել աշխարհի կայունությունը: Բայց բերեցին Թրամփին, ով բավականին թույլ բնավորության տեր մարդ է, բավականին վատ է պատկերացնում, թե աշխարհում ինչ է կատարվում: Նրա հաթաթա տալը Հյուսիսային Կորեային և անտրամաբանական մյուս քայլերը հանգեցնում են անկայունության:

Բացահայտ երևում է, որ կան ուժեր, որոնք ցանկանում են ամեն գնով անկայունություն մտցնել աշխարհում ու հանգեցնել ռազմական բախումների:

– Իսկ երրորդ համաշխարհային պատերազմը հնարավոր համարո՞ւմ եք: Արդեն որոշ պայծառատեսներ էլ են դրա գուշակությունն անում:

– Խորհրդային շրջանում այսպիսի անեկդոտ կար. Բրեժնևին հարցնում են` կլինի՞ երրորդ համաշխարհային պատերազմ, պատասխանում է` երրորդ համաշխարհային պատերազմ չի լինի, բայց այնպիսի պայքար կսկսվի խաղաղության համար, որ քարը քարի վրա չի մնա:

Այնպես որ, իրականում չի լինի գլոբալ պատերազմ, բայց տեղական բախումները հանգեցնելու են խիստ ճգնաժամային իրավիճակների:

Դեռևս 1926 թվականին արդեն պլանավորված էր Աֆրիկայից նեգրերի, սեմիտների, արաբների, Կենտրոնական Ասիայից` մուսուլմանների հոսք կազմակերպել դեպի եվրոպա: Այս ուղղությամբ աշխատանքներ են կատարվել 60–ական թվականներից:

Այն, որ կազմակերպված ձևով արդյունաբերական ձեռնարկությունները եվրոպայից տեղափոխեցին երրորդ աշխարհ, պատահական չէր: Որովհետև, համենայն դեպս, բանվոր դասակարգը կազմակերպված դասակարգ է: Իսկ համաշխարհային վերնախավը վախենում էր, որ բանվորները կարող են միավորվել իրենց դեմ:

Մյուս կողմից էլ 10–15 տարի առաջ ոչ ոք չէր կարող պատկերացնել, թե հնարավոր է, որ Ադոլֆ Հիտլերի աշխատություններն ինչ որ մեկը պահի իր տանը: Հիմա բացահայտ տպագրում են նրա «Իմ պայքարը»: Իսկ ինչո՞ւ են տպագրում: Որովհետև ֆաշիզմը իրականում բթամիտ մարդկանց համար է: Ընդհանրապես ազգայնականության ամենաոխերիմ թշնամին ազգայնամոլությունն է:

Այսինքն` նպատակային ձևով եվրոպան քշում են դեպի ֆաշիզմի գաղափարախոսություն: Որպեսզի նախապատրաստեն բախումը տեղի ժողովուրդների ու ներգաղթողների միջև: Եվ արդյունքում հասնեն իրենց ուզածին` զինված ուժերով բնակչությանը քշեն գոմորը:

– Իսկ Ռուսաստանի դերն ու դիրքորոշումը ո՞րն է այս հարցում:

– Ռուսաստանն արդեն գոնե հարյուր տարի է, ինչ չունի իր դիրքորոշումը: Ռուս ժողովուրդը կիսամոնղոլական, կիսասլավոնական ժողովուրդ է, և պատահական չէ, որ նրա մասին ասում են, թե կարող է հարյուր տարի քնել ոջիլների մեջ` իրեն լավ զգալ ու հետո արթնանալ և ջարդ ու փշուր անել իր շրջապատը: Ու… նորից հարբած քնել:

Բայց որ Ռուսաստանը մեծ տեղ ու դեր ունի այս հարցերում, դա ցույց են տալիս նաև նրա էներգետիկ դաշտերը:

Սակայն, ցավոք սրտի, աշխարհի ներկա անկայունության պատճառներից մեկն էլ Ռուսաստանի այս վիճակն է: Այն, որ Ռուսաստանը դեռևս չի կարողացել գտնել իրեն: Եվ կրկին աշխարհում խիստ ուժեղ է համաշխարհային կառավարությունը, և շատ մեծ է նրա դերը:

Ես արդեն ասել եմ, որ ռուս–ուկրաինական բախումների պատճառը այդ տարածքների մաքրումն է սլավոններից, որպեսզի այստեղ բերեն ու բնակեցնեն Իսրայելի բնակչությանը:

– Լա՛վ, հիմա Ռուսաստանի արթնացումը ե՞րբ տեղի կունենա, ինչ–որ բան երևո՞ւմ է:

– Այ, հիմա Ռուսաստանում մի խումբ մարդիկ փորձում են ինչ–որ ճանապարհ գտնել: Ինչքան ես գիտեմ, այս օրերին սկսվում են ցույցեր: Բայց դրանք ուղղորդվածություն դեռևս չունեն: Պարզապես մարդկանց ցանկանում են հանել Մեդվեդևի դեմ, որպես կոռուպցիայի գլխավոր ներկայացուցչի: Դրանով հույս ունեն, որ ինչ–որ ճանապարհ կգտնեն:

Չնայած վերևներում ևս փորձեր արվում են: Օրինակ, Պուտինի այն հայտարարությունը, որ մարդկության փրկությունը իր բազմազանության մեջ է, բավականին հետաքրքիր է: Այսինքն` որ ամեն մի տարածաշրջան զարգացման իր ձևը պետք է գտնի: Խելացի է ասված: Բայց ո՞րն է այդ ձևը. իրենց մոտ դեռևս հայտնաբերված չէ:

– Իսկ ինչ–որ ուժ կա՞, որ կարող է այս պրոցեսների դեմն առնել: Թե աշխարհը գնալու է այնպես, ինչպես նախատեսում են: Ու` վերջ:

– Այդ ուժերը դեռևս բացահայտ չեն երևում, բայց կան: Եվ ամենահետաքրքիրն այն է, որ աշխարհի տարբեր անկյուններից արդեն այդ կոչը երևան է գալիս, որ փրկության գաղափարական հիմքերը ձևավորվելու են Հայաստանում: Դրանք մեզ են հասնում և՛ Նորվեգիայից, և՛ Գերմանիայից: Անգամ մարդիկ ենթագիտակցաբար են հասկանում դա:

Աղբյուրը` «Փաստ» օրաթերթ: