Հայ կենսաբան-ֆիզիոլոգ, պալեոգենի կենսաշերտագրության և հնէաբանության մասնագետ, երկրաբանական գիտությունների դոկտոր (1989) Սուսաննա Մուշեղի Գրիգորյանը ծնվել է 1928 թ. սեպտեմբերի 3-ին` Մեղրիում:
1939 թվականին ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Երևան։ 1946-1951 թվականներին սովորել է Երևանի պետական համալսարանի կենսաբանական ֆակուլտետում և ստացել կենսաբան-ֆիզիոլոգի որակավորում։ 1952 թվականից աշխատել է Հայաստանի ԳԱԱ Երկրաբանական գիտությունների ինստիտուտում՝։ 1956-1959 թվականներին՝ ասպիրանտուրայում ուսանելու տարիներին ակադեմիկոս Արշալույս Գաբրիելյանի ղեկավարությամբ գիտահետազոտական աշխատանքներ է կատարել Մերձերևանյան և Վայքի շրջաններում, հայտնաբերել և ուսումնասիրել է բրածո նումուլիտների մի քանի տասնյակ ձևեր, որի արդյունքներն ամփոփվել են «ՀԽՍՀ հարավարևմտյան մասի վերին Էոցենի և օլիգոցենի նստվածքների շերտագրությունը և նումուլիտների ֆաունան» ատենախոսության մեջ:
Իր գիտական գործունեության ընթացքում Սուսաննա Գրիգորյանը ուսումնասիրություններ է կատարել Հայաստանի տարածքում, հետազոտել վերին կավճի (կամպան, մաաստրիխիտ) և պալեոգենի (պալեոցեն, էոցեն, ստորին և միջին օլիգոցեն) հասակների նումուլիտների և օրբիտոիդների ֆաունայով հարուստ մի քանի տասնյակ նոր ստուգանմուշային և շերտատիպային կտրվածքներ, այդ թվում Արարատի մարզի Ուրցաձոր և Վայոց ձորի մարզի Ազատեկ գյուղերի շրջակայքի խոշոր նումուլիտներ՝ Nummulites millecaput (120-160 մմ տրամագծով) պարունակող վերին էոցենի և միջին և վերին էոցենը սահմանազատող ստուգանմուշային կտրվածքները։ Գրիգորյանը հնէաբանական ուսումնասիրություններ է կատարել նաև Նախիջևանի շրջանում, որտեղ նրան հաջողվել է առաջին անգամ ճշգրիտ հիմնավորել «Փարադաշի» շերտախմբի վերին մասի միջին էոցենյան հասակը: Միջազգային համագործակցության շրջանակներում ուսումնասիրություններ է կատարել Հունգարիայում:
Ղեկավարել է № 96-107 «Հայաստանի ֆաներոզոյի հնէաբանա-շերտագրական հուշարձանների ատլասը» գիտական թեման։ 1960-1970 թվականներին դասավանդել է Երևանի պետական համալսարանի երկրաբանական ֆակուլտետում։ Եղել է ԽՍՀՄ և Կովկասի պալեոգենի միջգերատեսչական շերտագրական հանձնաժողովի անդամ, ԽՍՀՄ հնէաբանական ընկերության անդամ։ Բազմիցս մասնակցել է պալեոգենի շերտագրությանն ու հնէաբանությանը նվիրված հանրապետական, միութենական ու միջազգային գիտաժողովներին:
Հեղինակ և համահեղինակ է 5 մենագրությունների, բազմաթիվ գիտական հոդվածների և 10 հաշվետվությունների։ Հոդվածների մի մասը թարգմանվել է անգլերեն և ֆրանսերեն, ինչպես նաև տպագրվել է արտասահմանյան գիտական պարբերականներում։ Ռուսերեն գրել է «Հայկական ԽՍՀ նումուլիտները և օրբիտոիդները» մենագրությունը (Երևան, 1986)։ Աշխատության մեջ նկարագրվել են վերին կավճի և պալեոգենի հասակի նումուլիտների և օրբիտոիդների ավելի քան 100 տեսակներ և ենթատեսակներ,այդ թվում միայն էոցենի նստվածքային ապարներից գիտության համար նոր 4 տեսակ և 5 ենթատեսակ։
1980-ական թվականներին Գրիգորյանը հանդիսացել է «Էոցենի և օլիգոցենի սահմանագծի երկրաբանական իրադարձությունները» № 174 միջազգային ծրագրի համաղեկավարներից մեկը։ Այդ ուսումնասիրությունների հիմնական արդյունքները նա հրատարակել է 1981 թվականին Մոսկվայում լույս տեսած «ԽՍՀՄ տարածքի ուշ էոցենի-վաղ օլիգոցենի երկրաբանական և կենսաբանական իրադարձությունները» մենագրության համապատասխան բաժնում։
Հայտանբերված դիսկոցիկլինների նոր ձևը Գրիգորյանն անվանել է ի պատիվ իր ուսուցիչ ակադեմիկոս Ա. Գաբրիելյանի։
Գրիգորյանի ուսումնասիրությունների արդյունքները ընդգրկվել են իսպանացի խոշոր գիտնական Ջոզեֆ Սեռա-Կիելիի 1998 թվականին Ֆրանսիայում տպագրված հիմնարար աշխատության մեջ՝ նվիրված Թետիսի պալեոգենի խոշոր ֆորամինիֆերների զոնալ կենսաշերտագրական սանդղակի (SBZ) ճշգրտմանը։
Սուսաննա Գրիգորյանը օժտված էր նաև երաժշտական բացարձակ լսողությամբ և տիրապետում էր հայկական ռոմանսների կատարման արվեստին:
Արցախի գոյամարտի և երկրորդ համաշխարհային պատերազմի լեգենդ Աշոտ Քալանթարյանի կինն է:
Մահացել է 1999թ. Երևանում: